Wyoming blijft verrassen

Het lijkt wel Nederland

De reis ging redelijk vlot. Geen vlucht gemist of geannuleerd. In Minneapolis twee “7” sudoku’s (iets van een uur) vertraging bij vertrek. Om half vijf waren we in Rapid City, South Dakota.

Hoewel we door de vertraging op die dag geen gips meer konden halen, verliep de reis niet verkeerd. Enige twee minpunten: Dirk z’n bagage verscheen niet op de band en op Hanneke haar koffer had een olifant gezeten. Gevolg: barsten in de deksel van de koffer en de Tomtom had een ster op gelopen in het scherm. 

De volgende ochtend kwam dat goed. Bagage was er en de schade werd geregistreerd. 

We konden weer verder!

Gips halen, een speeddate met Pete Larson bij het Black Hill Institute en lunch bij Nancy en Donley Darnell (landeigenaren van de Triceratops).

Vervolgens ongeveer 5 uur achter het stuur naar onze plek van bestemming Cowley Wyoming.

Er was wel een belangrijk ding anders dan anders…… het weer!!!

Ongebruikelijk bekend Nederlands weer…. regen regen en nog eens regen.  Tijdens de rit en nu ik dit schrijf (6 uur). Het is fris en het zeikt hier van de lucht!

Ik ga mijn tent nog even niet opzetten en zo kunnen we niet naar de site!! De route is niet begaanbaar. Dat weg gaat stuk door berijding en wordt één grote modderpoel.

Ik zit hier nu onder een overkapping in een regenjas en de vooruitzichten zijn niet veel beter. Dat wordt veel bezigheidstherapie voor groep 1 als het niet beter wordt. 

On the bright side: ik heb nog geen muggen gezien. 

Een gedachte over “Wyoming blijft verrassen

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.