Naar de ranch

foto van tent onder maan
Het is 26 augustus, zeven uur. De ontmoeting met de ontbijtzaal is betreurenswaardig. Een franse hotelontbijt is bij nader inzien zo gek nog niet. Na een schamel bakje cornflakes  (het enige waar ik van de buitenkant en goede beoordeling van kon maken) ben ik maar af gedropen.  Buiten wacht de kou. Het heeft gevroren!
foto in spiegel van collonne
foto van schedel van de t-rex van naturalis in het black hills instituteAan mij om met Pete de toiletten te bouwen. Pete is al in de werkplaats van het Blackhills Institute bezig. Om de hoek in dezelfde ruimte staan delen van onze T-rex. Wauw! !!! De schedel staat er ook. Ik kan het niet laten een aai over zijn bolletje te geven.
Het bouwen van een veldtoilet is nog heel boeiend. Gelukkig heb ik er aan gedacht om de dag ervoor een tweetal toiletbrillen aan te schaffen.
Nadat we klaar zijn met bouwen en inladen arriveren ook de twee rv’s (recreational vehicles).  Even later komen ook de anderen weer terug en kunnen we op weg. Van Hill City gaan we via Newcastle naar de Darnell Ranch. Ik kan niet wachten!
In colonne gaan we op pad één truck, twee auto’s en de twee rv’s.
Ik rij mee met Pete en wordt getrakteerd op een uitvoerige geologische  beschrijving van het landschap waar we door heen rijden. Tussendoor zijn er veel grappen en grollen. We rijden door het Blackhills National Park. Erg mooi!! Er is ook veel schade aan de naaldbomen als gevolg van een kevertje en de bosbranden van het voorgaande jaar.
foto van de weg in de black hills   foto van verbrande bomen in black hills  foto van antilopen
Ook dit jaar zijn er veel branden. Het is niet echt in de buurt,maar we zijn min of meer omsingeld. De grijze lucht en het beperkte lange-afstand zicht is daar het gevolg van.
Na de hills wordt het plotseling een dorre vlakte. Veel gras en stof. Na Newcastle doen Pete en ik een spelletje: guess the roadkill! Na het asfalt mogen we nog een half uur over een zeer hobbelig karrespoor. Een paar antilopen verfraaien het landschap.
Als we aankomen staan we in de middle of nowwhere. Geen boom te zien.  Alleen gras en heuvels.  Het is oorverdovend stil. Heerlijk!
Foto van de colonne van auto's en rv's op weg naar de digAls ik een grote kring geheel ontdaan heb van de cactussen en mijn tent op gezet heb kom ik er achter dat de muggen hier honger hebben geleden. Er is niet aan te ontkomen. Voor ik het weet heb ik minstens vijftien bulten op armen en benen. Ik ben blij als ik na de maaltijd de bescherming van mijn tent kan op zoeken.De nacht is gevuld met gehuil van coyotes en als ik mijn oor op de matras leg hoor ik de prairie dogs in de grond onder mijn tent. Ik slaap heerlijk.
foto van cactussen     foto van tent onder maan

5 gedachten over “Naar de ranch

    1. Hoi Sander, leuke verslagen maak je! Overmorgen gaan we ook op pad. Sam is nu bij jou vrouwen in Zoetermeer. hester heeft hem meegenomen vandaag, o nee, gisteren. Veel succes en veel plezier met opgraven. liefs Ma en Pa

  1. Prachtig avontuur Sander. Is er mogelijkheid voor jou om met elkaar te Skypen over je belevenissen . Groet Robert ( graag email naar mijn rvo email )

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.