Net weer terug van vakantie en eigenlijk ook zo weer van plan te vertrekken. Over dat laatste later meer.

Folkstone. Een hele goede plek om fossielen te zoeken.

Je vindt hier mariene afzettingen uit het tijdperk Krijt. Wat je op deze locatie zo mooi kunt zien is de verandering van het karakter van zee over miljoenen jaren. Een ondiepe zee verandert heel drastisch in een diepe oceaan. Je kunt dit goed zien aan de verschillende lagen.

Waar er eerst een zee is met aardig nog wat doorstroming (herkenbaar aan zand, lichtere delen hebben geen tijd om te bezinken), zie je plotseling dat het rustiger wordt. Drijfhout bezinkt, hoeveelheid zuurstof neemt af (veel pyriet groei). Het drijfhout wordt vervolgens afgedekt door klei waar er een dikke laag pyriet op groeit. Deze laag vormt een goed referentiepunt. De pyrietlaag loopt van rechtsonder naar linksmidden.

De dynamiek is nu duidelijk afgenomen. Fijn materiaal zet zich af. De Gault-formatie begint zich op te bouwen. De kleiwand bij Folkstone, Copt Point om precies te zijn, is de plek met het meest volledige beeld van de Gault dat we hebben.

Ook deze Gault-zee verandert weer. Het kalk gehalte neemt langzaam toe. We zijn beland in een omgeving waar het langzaam hele kleine kalkskeletjes dwarrelt. Als je dat maar lang genoeg volhoudt – laten we zeggen circa 30 miljoen jaar- dan gebeurt er toch wel iets magnifieks. Tientallen meters op sommige plekken wel meer dan 100 meter dik, zien we daar nu het eindproduct van. De kalkrotsen van Dover en Calais zijn mooi en spectaculair.

Een gek idee als je bedenkt dat dit ooit de bodem van een oceaan was.