8 tot 10 september
Dinsdag was de laatste dag van de sponsoren. De avond wordt extra gezellig gemaakt! Alle mensen binnen een straal van tien kilometer zijn uitgenodigd. Wat erop neer komt dat de familie Darnell aanwezig is. :-). Het eten van de cateraar is prima. Er is een enorme vuurkorf waar we marshmallows met koek en chocolade op roosteren. En er is life muziek! Twee gitaristen zingen er op los. Kees (een sponsor) is één van hen. Het klinkt uitstekend! Ondertussen hebben we nog maar twee graafdagen en een opruimdag over. De teller van het aantal botten loopt flink op. We zijn al ruim over 500. Het wordt tijd om na te denken over wat nog uit gegraven kan worden om mee te nemen en wat tot volgend jaar moet wachten. Dat is niet altijd even makkelijk. We komen in die laatste dagen bij het trekken van de gipssleuven toch weer nieuwe botten tegen.V
oor de geïnteresseerden: wil je een bot meenemen, dan moet het bot in een stuk gesteente in gegipst worden. Omdat mogelijk te maken moet er een slotgracht om het bot gegraven worden (een gipssleuf aka een trench). Voordat het bot verplaatst wordt gaan er over het bot en door die sleuf in gips gedrenkte jute lappen. Je hebt dan als het gips hard is en omgekeerde kom van gips die het bot beschermt. Als je het goed gedaan hebt kun je het hele blok los maken en omkeren om de andere kant te gipsen. Als je het niet goed gedaan heb (of gewoon pech hebt) dan flikkert de handel uit zijn jasje. Het gebeurt gelukkig slechts een enkele keer. Voor meer informatie en filmpjes over hoe dat precies gaat, kun je op de site van Naturalis kijken.Op woensdag vertrekken de spon
soren. We krijgen leuke reacties. Ze hebben het leuk gehad. Sommige willen liever verder graven dan vertrekken. Top, dan hebben we de vonk over gebracht: hooked for life! Het kamp krimpt nu weer. Plotseling zijn er minder tentjes en is het weer stiller.
Het ontdekken van nieuwe botten gaat voor ons nu echt op een laag pitje. Trenchen en gipsen is aan de orde van dag. Dat is met de resterende twee dagen nog heel hard werken.
Donderdag besteed ik hoofdzakelijk aan opruimen en inrichten van de zeecontainer die achter blijft. ’s Avonds complimenten van Anne voor al het harde werken van ons allen!
De teller is boven de 600 uitgekomen! Onverwacht veel. Daar zit wel een nadeel aan. Anne heeft zich verrekend met de hoeveelheid jute… Nou ja verrekend.. Als je meer uit de grond haalt dan verwacht, is dat niet zo gek. Misschien redden we het net. We zullen het morgen zien.
oor de geïnteresseerden: wil je een bot meenemen, dan moet het bot in een stuk gesteente in gegipst worden. Omdat mogelijk te maken moet er een slotgracht om het bot gegraven worden (een gipssleuf aka een trench). Voordat het bot verplaatst wordt gaan er over het bot en door die sleuf in gips gedrenkte jute lappen. Je hebt dan als het gips hard is en omgekeerde kom van gips die het bot beschermt. Als je het goed gedaan hebt kun je het hele blok los maken en omkeren om de andere kant te gipsen. Als je het niet goed gedaan heb (of gewoon pech hebt) dan flikkert de handel uit zijn jasje. Het gebeurt gelukkig slechts een enkele keer. Voor meer informatie en filmpjes over hoe dat precies gaat, kun je op de site van Naturalis kijken.Op woensdag vertrekken de sponsoren. We krijgen leuke reacties. Ze hebben het leuk gehad. Sommige willen liever verder graven dan vertrekken. Top, dan hebben we de vonk over gebracht: hooked for life! Het kamp krimpt nu weer. Plotseling zijn er minder tentjes en is het weer stiller.Het ontdekken van nieuwe botten gaat voor ons nu echt op een laag pitje. Trenchen en gipsen is aan de orde van dag. Dat is met de resterende twee dagen nog heel hard werken.
Donderdag besteed ik hoofdzakelijk aan opruimen en inrichten van de zeecontainer die achter blijft. ’s Avonds complimenten van Anne voor al het harde werken van ons allen!
De teller is boven de 600 uitgekomen! Onverwacht veel. Daar zit wel een nadeel aan. Anne heeft zich verrekend met de hoeveelheid jute… Nou ja verrekend.. Als je meer uit de grond haalt dan verwacht, is dat niet zo gek. Misschien redden we het net. We zullen het morgen zien.
