Het eerst blog speelde in Bozeman, Montana. Waarom was ik daar? Dat is een bucketlist ding. 

Ik slijp al weer zo’n twintig jaar edel opaal. De stenen koop ik op beurzen of internet.

Ik wil het graag eens zelf opgraven/delven maar dat is niet zo gemakkelijk.

Los van minuscule stukjes die ik bij toeval gevonden heb in het zand van de Wester Schelde, is er in Europa eigenlijk niks meer te vinden. De Romeinse mijnen in Slowakije zijn uitgeput en andere, kleinere, vindplaatsen ook 

In Australië kom je er niet zo makkelijk tussen en het is ook nog eens onder de grond. 

Maar Noord Amerika biedt mogelijkheden. In Amerika wordt ook edel opaal gevonden en ze kennen daar ook nog eens het fenomeen “fee digging”: Tegen betaling mag je ergens graven en wat je vindt, mag je houden. Dat moest ik eens gedaan hebben!

Wat is er nou mooier dan dat je voorafgaand aan een dino dig een opal dig trip doet? Het is effe plannen, maar dan heb je ook wat. Eerst doe ik een aantal mijnen aan en daarna mag ik nog 10 dagen dino’s opgraven met Naturalis.

De eerste mijn is in Spencer, Idaho de andere in Virgin Valley,Nevada. Enkele reis zo’n 1500 mijl.

Die trip begon afgelopen 18 juni. Eerst een lange zit in het vliegtuig van Schiphol naar Billings, Montana. Huurauto ophalen en dan nog ander half uur rijden naar, Cowley, Wyoming. Daar, op het dinokamp, liggen namelijk mijn spullen (tent, matje en dergelijke).

Ik kwam goed aan, wel aardig kapot. Maar er stond een bed klaar. 

Na een nachtje bij gekomen te zijn, is het even gedaan met de rust. Terug naar Billings: boodschappen doen en daarna de eerste etappe rijden naar Spencer. 

Ondanks alle voorbereidingen viel die eerste dag zwaar. Eerst 1,5 uur rijden terug naar Billings. Dan heel veel boodschappen doen voor bijna de hele trip van 3 weken.

Dat koste veel meer tijd dan ik gedacht had. Ik was er van 9 uur tot 14 uur mee bezig. Het plan was dat ik diezelfde dag door zou rijden naar Spencer, 5 uur verderop. Na het boodschappen doen, was duidelijk dat ik dat niet meer ging trekken. Ik heb een hotel geboekt in Bozeman, Montana, op slechts 2 uur rijden.

Dat bleek een goede keuze, afgezien van de badkamer deur.

Op m’n verjaardag ben ik met nieuwe energie doorgegaan naar Spencer. 

Op de foto zie je het uitzicht vanaf de camping en een paar bloemen in het bos bij de camping.